Czas na przerwę...Kącik uśmiechu

Słyszę ci ja wczoraj pod wieczór jakieś podejrzane szelesty na klatce schodowej, pukania do sasiadów i takie tam. Myślę sobie: ani chybi Świadkowie. A otóż i  puk-puk. Otwieram z entuzjastycznym uśmiechem: - - Aaaa, bracia ewangeliści !!! Bardzo nam miło, ale dziękujemy ! – i chcę zamknąć drzwi, ale klienci porażeni tym wstępem pozbierali się i jeden z nich odyskawszy mowę zagaja:

- No właśnie, bardzo nam miło, bla bla… A czemu to pani tak mile nas powitała?

-  Skoro przychodzicie ze swoja misją, w dodatku grzecznie, to dlaczego ja mam niegrzecznie. Poza tym nie mam psa żeby na panów wypuścić, tylko nieletnie dzieci.

Facet zachęcił się słysząc słowo „dzieci”:

- To ja może tak krótko tylko spytam, jak pani sądzi, czy rodzice powinni uczestniczyć w edukacji seksualnej swoich dzieci?

- Jak najbardziej powinni.

- A dlaczego?

- Bo uważam, że zrzucanie w tym względzie odpowiedzialnosci na innych jest nieodpowiedzialnością rodziców.

Facet z radości aż zaprzebierał nogami, po czym zapoznał mnie z odpowiednim fragmentem Pisma, z komentarzem:

- Bo wie pani, rodzice zwłaszcza teraz powinni zwracac na to uwagę, kiedy szerzy się tyle dewiacji i nienaturalnych zachowań….- tu już nie dokończył, bo zagrała we mnie krew przodków z Odessy:

- Proszę pana, gdyby pan przyszedł do katolickiego domu, to zapewne TEŻ  spotkałby się pan z reakcją, że PAN jest w niezgodzie z doktryną i że PANA szatan opętał!

- A to pani nie identyfikuje się z wiarą katolicką?

Już mu chciałam powiedzieć, że jestem poganinem, ale to by wzmogło tylko jego zapał ewangelizacji. Jego kolega ochroniarz stał jak słup i z wytrzeszczonymi oczami pochłaniał moją wybitną retorykę:

- Obojętnie jaki znak by pan tu widział, krzyż, menorę, czy inny, identyfikuję się z dwoma przykazaniami: "Nie rób drugiemu co tobie niemiłe" oraz "Bądź uważny na innych". Mogę je sobie nawet wytatuować na przedramionach.

Facia poraziła moja elokwencja, ale sapnął tylko:

- O, przykazania miłości bliźniego…To tak, jak nasz Pan…

- I właśnie słyszę jego głos: Niewiasto, pójdź do kuchni, albowiem twój obiad się przypala. Obowiązki wzywają. Dziękuję, miłego dnia.

Ciekawe, co sobie pomyśleli Bracia Świadkowie po tym starciu…. Przynajmniej kreatywnie, a i nogawki całe…